Είναι κάποια μαγαζιά που αδιαφορούν για το μάρκετινγκ, τη μόστρα και τα… μπιχλιμπίδια γιατί κανείς δεν ασχολείται με αυτά από τους πιστούς τους. Η Βαλεντίνα έχει κλείσει τις τρεις δεκαετίες στη χώρα μας και συνεχίζει απτόητη να ικανοποιεί τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους και να δημιουργεί και όμορφα σκηνικά στο μυαλό.
Μπορεί η ίδια να έχει βγει πια στη σύνταξη αλλά παιδιά και εγγόνια συνεχίζουν την παράδοση. Οχι ότι τα παράτησε κιόλας η κυρα Βαλεντίνα βέβαια αφού δουλεύει το φύλλο για τα χειροποίητα ζυμαρικά και διάφορα άλλα.
Αν είσαι λάτρης της ρώσικης κουζίνας θα βρεις ακριβώς αυτήν και όχι κάτι που να προσομοιάζει. Αν δεν είσαι… θα γίνεις με την πρώτη επίσκεψη. Σε ένα απόμερο στενό της Καλλιθέας, δίπλα στο ποτάμι νομίζω είναι σύνορα με Μοσχάτο αλλά δε με νοιάζει κιόλας θα φας πολύ, καλά και οικονομικά. Τρελαίνομαι για το χατσαπούρι της, αν και Γεωργιανό αυτό κατά βάση, επειδή μου αρέσουν τα τυροπιτοειδή. Μου αρέσει το τόσο όσο τηγανισμένο πιρσκοί, είναι τρομερές οι σούπερ και ασύγκριτα όλα της τα σασλίκ. Πάντα προτιμώ το αρνί που δε μυρίζει ούτε στο ελάχιστο.
Νιώθεις σαν να έχεις πάει σε φίλους, δεν φοβάσαι να κάνεις και καλό τραπέζι σε… καλομαθημένους αφού η ταπεινή εμφάνιση θα περάσει απαρατήρητη με το που θα σκάσουν στο τραπέζι η ποικιλία σαλάτες, Ρώσικη, Καρότο, Βινεγκρέτ και Μανιταροσαλάτα) και τα ονειρεμένα ατομικά ψωμάκια λιπιόσκα. Αρκετά, όποιος δεν πάει χάνει.
INFO: https://www.facebook.com/BalentinaRestaurant/
ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ: Δημήτρη Ιντζόγλου