Κατηφορίζοντας την τελική ευθεία προς το λιμάνι του Πειραιά, έχεις δύο επιλογές. Μία να μπεις σε καράβι και όπου βγεις και καλά να περάσεις. Η άλλη να χωθείς στον “Μανδραγόρα” και να… ξεχάσεις να βγεις. Πιο καλή λέξη από το “ποικιλοπωλείο” με την οποία συστήνεται, δε θα μπορούσε να βρει. Τα πάντα. Αυτά έχει εκεί μέσα. Κι αν είσαι μερακλής βρήκες τον παράδεισο, αν δεν είσαι… γίνεσαι.
Το “μπακάλικο” τον αδικεί, το “ντελικατέσεν” επίσης, γενικά ο ένας προσδιορισμός αδικεί αυτό το ματγαζί που έχει τα πάντα. Από μπαχάρια και καρυκεύματα που δε βάζει ο νους, μέχρι μεζέδες και πίτες φρέσκιες να τσιμπολογάς επί τόπου για να μην σε πιάσει η ορθοστασία μέχρι να διαλέξεις με τι θα γεμίσεις τις σακούλες που θα φύγεις.
Η πρώτη επαφή ήταν αφού είχα ψάξει τα μπαχαράδικα της Ευρυπίδου και δεν έβρισκα κάτι ζόρικο. Με έστειλαν στον Μανδραγόρα, ρώτησα διστακτικά, το έπιασαν από ράφι σα να ζητούσα το πιο απλό πράγμα στον κόσμο, έφυγε φορτωμένος με διάφορα και χορτάτος από τα τσιμπολογήματα.
Πήγαινε και για δώρα, από το να παίρνεις είδη σπιτιού και διάφορα κοινόχρηστα, μπορείς να βρεις στα ράφια του ξεχωριστά είδη που θα προκαλέσουν εντύπωση και θα συζητηθούν. Αν διστάζεις, γιατί εντάξει για να πας τέτοιο πεσκέσι πρέπει να είναι σε πολύ γνωστό που ψάχνεστε παρέα σε κουζίνες και μεζέδες, τότε πάρτα για το σπίτι και κάνε εκεί εντύπωση. Και πολλά καλούδια που μπορείς να φτιάξεις ή, να… απογειώσεις με όσα βρεις στον Μανδραγόρα.
INFO: https://mandragoras.gr/
https://www.facebook.com/OMandragoras/?locale=el_GR
ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ: Νίκος Καπέκος